Geschiedenis

Het begin

In 1966 had Aad Boer het idee opgevat om de Klimroosclub en de Ridderclub, evangelisatieclubs vanuit de Gereformeerde kerk, naar Spijkenisse te halen. De clubs bestonden al in verschillende plaatsen in het land en waren toen nog strikt gescheiden. De Klimroosclub voor de meisjes en de Ridderclub voor de jongens. 

Om aandacht te schenken aan de nieuwe clubs in Spijkenisse en tegelijkertijd leiding voor de clubs te werven, werd er een grootse promotiemarkt georganiseerd op het Anjerplein in Spijkenisse Noord. De markt was een succes. Er ontstond een groep leiding die de clubs wilden gaan begeleiden en de kinderen waren enthousiast. 

En zo begonnen de clubs in 1966 in het gebouw “De Stede” aan de Willemhoevelaan. Toentertijd nog op zaterdagmiddag.

De jaren ‘70

De clubs in de Stede waren een groot succes. Het bestuur kwam begin jaren 70 op het idee de clubs samen te voegen. Geen aparte jongens- en meidenclub meer, maar vanaf dan de Klimroos en Ridderclub Spijkenisse. Er werd gestart op een tweede locatie, op basisschool de Ark aan de Salamanderveen in Waterland.

De klimroos en Ridderclub Spijkenisse was aangesloten bij het LCGJ, Landelijk centrum voor Gereformeerd jeugdwerk. Deze organisatie organiseerde al jaren zomerkampen en zo ontstond het idee om ook vanuit Spijkenisse zo’n kamp te organiseren. Het eerste kamp was in 1978 een feit. Met een groep van zo’n 50 kinderen vertrok men vanuit Waterland met een bus naar “het Boshuis” in Driebergen. Een nieuwe traditie was geboren. Vanuit het LCGJ werd ook een liedboekje uitgegeven voor de kampen: het “Klein zingend kamp”. Een boekje dat, hoewel door de jaren heen wat aangepast, nog steeds op kamp wordt gebruikt.

De jaren ‘80

De verbondenheid onder de leidinggroep was groot. Men wilde ook naast het clubwerk iets samen gaan doen. Zo ontstond het idee om een zangvereniging op te richten. In 1981 was daar het koor “the Travellers”. Het koor bestaat nog steeds en heeft dus welbeschouwd zijn oorsprong gevonden in de Klimroos en Ridderclub.

Het succes van de clubs in Noord en Waterland bleef niet onopgemerkt. De leidinggroep groeide en met enthousiasme werden nieuwe clubs gestart in Spijkenisse. Zo ontstond er een tweede club in Waterland, op de Regenboog en werden er clubs gestart op het Baken in de wijk Akkers/Vriesland, de Schakel in Vogelenzang en in het kerkgebouw de Kern in Groenewoud. 

Aan het eind van de jaren ’80 werd iets bedacht dat ook weer een traditie zou worden: de jaarlijkse sluitingsdag. Door velen vaak sluitingsweekend genoemd, vanwege de vele kerkelijke activiteiten die in dat weekend werden afgesloten. De sluitingsdag van de Klimroos en Ridderclub wordt tot op heden ieder jaar georganiseerd. 

De Klimroos en Ridderclub Spijkenisse was nog steeds een enorm succes. Terwijl in vele plaatsen in het land de clubs stopten, ging men in Spijkenisse onverminderd voort. En zo ging de club de jaren ’90 in. De “gouden jaren” naar later zou blijken, maar ook het decennium dat bijna het einde van de Klimroos en Ridderclub Spijkenisse zou betekenen.

De jaren ‘90

De groei zette zich door. Begin jaren ’90 werd er een club gestart in het kerkgebouw in Hekelingen. Hoewel het dorp Hekelingen gemeentelijk gezien wel bij Spijkenisse hoorde, ging de club dus voor het eerst buiten de grenzen van Spijkenisse. Ook hier in het dorp deed de club het goed. In deze zelfde periode werd ook voor het eerst een club opgeheven. Of beter gezegd: samengevoegd. In Waterland waren al een aantal jaar twee clubs. De club op de Regenboog werd kleiner en werd bij de club op de Ark gevoegd. De Klimroos en Ridderclub Spijkenisse bestond dus uit 6 clubs, verspreid over heel Spijkenisse en zoals gezegd, zelfs vlak daarbuiten.

Er waren midden jaren ’90 twee hele jonge wijken in de gemeente Spijkenisse. Schenkel en Maaswijk. De scholen in de wijken puilden uit van de kinderen en dus kon het niet anders of de Klimroos en Ridderclub nam zijn trek in deze wijken. Op het Anker in de Maaswijk en op de Hoeksteen in de Schenkel. Dat de clubs daar zeer welkom waren blijkt wel uit de verhalen dat op de eerste clubavonden van deze clubs in januari 1995 er maar liefst 150 kinderen naar binnen wilden.

1995, de gouden periode van de Klimroos en Ridderclub was aangebroken. Met wel 8 clubs, zo’n 400 kinderen die wekelijks naar de clubs kwamen en een kleine 60 vrijwilligers in de leidinggroep. En ook de zomerkampen gingen door. Zowel de kinderen als de leiding moesten op tijd zijn met opgeven voor het kamp, anders kon je wel eens naast een plekje grijpen.

Wanneer je op de toppen van je succes bent, is het bijna logisch dat er daarna een dip volgt. Alleen dat deze dip zo groot zou zijn en de Klimroos en Ridderclub bijna fataal zou worden had niemand in 1995 kunnen en durven voorzien. Alles liep tenslotte gesmeerd.

Maar dat was gerekend buiten de veranderende tijdsgeest. De leidinggroep verouderde langzaam en de aanwas van jonge mensen nam af. Vrijwilligerswerk doen, dat jarenlang als heel gewoon werd beschouwd, werd steeds minder gewoon. Het aanbod van activiteiten groeide ook in deze jaren, waardoor er ook steeds meer keus was waar je als vrijwilliger je kostbare tijd aan wilde geven. De “oude” leidinggroep vond het langzaamaan mooi geweest. Om de beurt werd afscheid genomen van de club zonder dat zij werden vervangen. En zo stopten eind 1996 en begin 1997 de clubs op het Baken, de Kern en Hekelingen. Zo bleven er nog 5 over.

Het dieptepunt was echter nog niet bereikt. De leidinggroep slonk verder en ook de animo van de kinderen nam op een aantal clubs af. En zo eindigden de eerst zo succesvolle jaren ’90 met een enorm dieptepunt. Ook het Anker en de Stede stopten en zo bleven alleen de Ark (ondertussen de Duif geheten), de Schakel en de Hoeksteen over. 

De jaren ‘00

Met slechts 3 clubs werd het nieuwe millennium gestart. Toen zelfs door het uitblijven van aanmeldingen het zomerkamp van 2000 moest worden afgeblazen, moeten velen gedacht hebben dat het einde van de Klimroos en Ridderclub Spijkenisse nabij was.

Maar niets was minder waar. Met vernieuwde kracht werd er gewerkt aan de wederopstanding van de club. Nieuwe clubs moesten erbij om zo het bestaansrecht te behouden. Met deze gedachte werd in 2002 de club op de Stede weer opgestart en begin 2003 een geheel nieuwe club op de Bron in de Akkers. Het aantal clubs stond weer op 5, een aanvaardbaar aantal.

Zo kabbelden de jaren ’00 voort, zonder veel noemenswaardige gebeurtenissen. De zomerkampen vonden hun kracht weer terug en zoals het tot een aantal jaar geleden gebruikelijk was, zaten nu de kampen weer vol. 

Wat wel het noemen waard is, is de verkoop van het gebouw dat aan de wieg stond van de Klimroos en Ridderclub Spijkenisse in januari 2006. “De Stede” werd door de kerk verkocht aan een ander genootschap. Een club op de Stede was daardoor onmogelijk geworden. Er werd verhuisd naar de Horst in de Hoek.

Vanwege gering beleid op het werven van nieuwe vrijwilligers, liep het aantal opnieuw wat terug. Het seizoen 2009-2010 werd begonnen met 4 clubs. De club op de Horst werd opgeheven. 

De jaren ‘10

Het tweede decennium van deze eeuw begon met wat bestuurlijke onrust. Oud voorzitter Piet Paauw werd gevraagd deze taak nogmaals op zich te nemen en de rust “in de tent” terug te brengen. Deze keuze heeft gelukkig goed uitgepakt en het vizier kon weer gericht worden op de club in plaats van op de mensen.

Een vernieuwd bestuur begon langzaamaan weer lijn te brengen in de organisatie. Er werd hard samengewerkt aan beleid. Veel aandacht werd besteed aan het werven en vooral ook het behouden van de vrijwilligers. Met resultaat. De leidinggroep groeide voor het eerst in jaren weer, zij het langzaamaan. In 2014 had dit tot resultaat dat er gestart kon worden met een vijfde club. Terug op een oud nest: het Anker in de Maaswijk. Ook werd gewerkt aan de uitstraling van de club. Onderdeel hiervan was het vernieuwen van het logo, dat al sinds 1966 dienst deed. In april 2012 werd het nieuwe logo gepresenteerd.

Het bestuur was weliswaar nog niet tevreden. Er moest meer gedaan worden om de kinderen binnen te houden. Zo werd er een aantal nieuwe grote activiteiten gelanceerd, zoals een bingoavond, filmavond en disco. Allemaal toegankelijk voor de kinderen van alle clubs. In de afgelopen jaren zijn deze activiteiten toegevoegd aan de tradities van club. 

2016 was een bijzonder jaar. De Klimroos en Ridderclub Spijkenisse bestaat dan 50 jaar. En dat mag natuurlijk niet zomaar voorbij gaan. Veel werk werd gemaakt van een reünie voor leiding en oud-leiding van de club. Het werd een mooie avond, met weerzien van oude bekenden en ophalen van allerlei herinneringen.

2017 zou uiteindelijk ook een bijzonder jaar worden. Vanwege allerlei maatschappelijke thema’s werd het belangrijk gevonden dat de Klimroos en Ridderclub een officieel gezicht zou krijgen. En zo werd op vrijdag 21 april, onder toeziend oog van de notaris, de handtekening gezet onder de officiële akte. De klimroos en Ridderclub Spijkenisse is vanaf nu een officiële stichting.

Het beleid dat een aantal jaar geleden is ingezet lijkt zijn vruchten af te werpen. De leidinggroep groeit. Waren er in 2011 nog slechts elf vrijwilligers, in september 2017 ligt het aantal rond de 25. Met de groei van het aantal vrijwilligers kan ook het aantal clubs blijven groeien. Opnieuw neemt de club zijn trek in een oude locatie: in november 2017 wordt het Baken verwelkomd als 6e clublocatie.

Ruim 50 jaar oud, maar nog altijd niet uitgerangeerd. Na al die jaren bewijst het, toch vrij simpele, concept van de club nog altijd bestaansrecht te hebben. Zelfs de enorme “eind jaren ‘90” dip heeft de club er niet onder kunnen krijgen. Terwijl in heel Nederland de Klimroos en Ridderclub een langzame dood is gestorven, is de tak in Spijkenisse de enige nog levende. Gezien de vele organisaties die in Spijkenisse zijn opgekomen (vooral in de jaren ’90) en inmiddels ook weer zijn verdwenen, heeft de Klimroos en Ridderclub Spijkenisse bewezen een oude taaie te zijn die diep geworteld zit in Spijkenisse.

Lijst met clublocaties in chronologische volgorde:

Stede - Noord

Ark - Waterland

Regenboog - Waterland

Kern - Groenewoud

Schakel - Vogelenzang

Baken – Akkers/Vriesland

Hekelingen

Anker - Maaswijk

Hoeksteen - Schenkel

Bron - Akkers

Marimba - Sterrenkwartier

Horst - Hoek